Το μηνιγγίωμα είναι ένας όγκος που προκύπτει από τις μήνιγγες – τις μεμβράνες που περιβάλλουν τον εγκέφαλο και το νωτιαίο μυελό. Αν και δεν είναι τεχνικά ένας όγκος στον εγκέφαλο, περιλαμβάνεται σε αυτή την κατηγορία επειδή μπορεί να συμπιέσει τον γειτονικό εγκεφαλικό ιστό, τα νεύρα και τα αγγεία. Το μηνιγγίωμα είναι ο πιο συνηθισμένος τύπος όγκου που σχηματίζεται στο κεφάλι. Τα περισσότερα μηνιγγιώματα αναπτύσσονται πολύ αργά, συχνά σε πολλά χρόνια χωρίς να προκαλούν συμπτώματα. Ωστόσο, σε ορισμένες περιπτώσεις, οι επιπτώσεις τους σε γειτονικούς εγκεφαλικούς ιστούς, νεύρα ή αγγεία μπορεί να προκαλέσουν σοβαρή αναπηρία. Τα μηνιγγιώματα εμφανίζονται συχνότερα στις γυναίκες και συχνά ανακαλύπτονται σε μεγαλύτερες ηλικίες, αλλά μπορεί να εμφανιστεί μηνιγγίωμα σε οποιαδήποτε ηλικία.

Επειδή τα περισσότερα μηνιγγιώματα αναπτύσσονται αργά, συχνά χωρίς σημαντικά σημάδια και συμπτώματα, δεν απαιτούν πάντα άμεση θεραπεία και πρέπει να παρακολουθούνται με την πάροδο του χρόνου.

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ

Τα σημάδια και τα συμπτώματα ενός μηνιγγιώματος αρχίζουν συνήθως σταδιακά και μπορεί να είναι ανεπαίσθητα. Ανάλογα με τη θέση στον εγκέφαλο ή, σπάνια, την σπονδυλική στήλη, τα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν:

• Αλλαγές στην όραση, όπως το να βλέπεις διπλά ή θολά
• Πονοκεφάλους που επιδεινώνονται με το χρόνο
• Απώλεια ακοής ή βουητό στα αυτιά
• Απώλεια μνήμης
• Απώλεια οσμής
• Επιληπτικές κρίσεις
• Αδυναμία στα χέρια ή τα πόδια

ΑΙΤΙΕΣ

Δεν είναι σαφές από τι προκαλείται ένα μηνιγγίωμα. Οι γιατροί γνωρίζουν ότι κάτι μεταβάλλει κάποια κύτταρα στις μήνιγγες με αποτέλεσμα να πολλαπλασιάζονται εκτός ελέγχου, οδηγώντας σε ένα μηνιγγίωμα. Είτε συμβαίνει λόγω γονιδίων, ή των ορμονών (που μπορεί να σχετίζονται με τη συχνότερη εμφάνιση στις γυναίκες), ή η σπάνια περίπτωση προηγούμενης έκθεσης σε ακτινοβολία ή άλλους παράγοντες παραμένει σε μεγάλο βαθμό άγνωστη. Δεν υπάρχουν αξιόπιστα στοιχεία που να υποστηρίζουν τον ισχυρισμό ότι εμφανίζονται μηνιγγιώματα λόγω της χρήσης κινητών τηλεφώνων.

ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ

• Δυσκολία συγκέντρωσης
• Απώλεια μνήμης
• Αλλαγές προσωπικότητας
• Επιληπτικές κρίσεις

ΔΙΑΓΝΩΣΗ

Ένα μηνιγγίωμα μπορεί να είναι δύσκολο να διαγνωστεί επειδή ο όγκος αναπτύσσεται αργά. Για να διαγνώσει ένα μηνιγγίωμα, απαιτείται εμπεριστατωμένη νευρολογική εξέταση ακολουθούμενη από μια εξέταση απεικόνισης, όπως:

• Αξονική τομογραφία (CT)

• Μαγνητική τομογραφία (MRI)

• Ή μπορεί να απαιτηθεί βιοψία προκειμένου να αποκλειστούν άλλοι τύποι όγκων.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ

Εάν το μηνιγγίωμα προκαλεί συμπτώματα ή αυξάνεται, ο νευροχειρουργός μπορεί να συστήσει χειρουργική επέμβαση. Οι νευροχειρουργοί εργάζονται για την πλήρη απομάκρυνση του μηνιγγιώματος. Αλλά επειδή μπορεί να εμφανιστεί ένα μηνιγγίωμα κοντά σε πολλές ευαίσθητες δομές στον εγκέφαλο ή στον νωτιαίο μυελό, δεν είναι πάντα δυνατό να αφαιρεθεί ολόκληρος ο όγκος. Σε αυτές τις περιπτώσεις, οι χειρουργοί αφαιρούν το μεγαλύτερο μέρος του μηνιγγιώματος.

• Ακτινοθεραπεία: Εάν το μηνιγγίωμά σας δεν μπορεί να αφαιρεθεί εντελώς χειρουργικά, ο γιατρός σας μπορεί να συστήσει ακτινοθεραπεία μετά από χειρουργική επέμβαση. Ο στόχος της ακτινοθεραπείας είναι να καταστρέψει τυχόν εναπομείναντα κύτταρα μηνιγγιώματος και να μειώσει την πιθανότητα επανεμφάνισής του. Η ακτινοθεραπεία χρησιμοποιεί ένα μεγάλο μηχάνημα για να στοχεύει υψηλής ενέργειας δέσμες ενέργειας στα κύτταρα του όγκου.

• Χημειοθεραπεία: Χρησιμοποιείται σπάνια για τη θεραπεία μηνιγγιωμάτων, αλλά μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε περιπτώσεις που δεν ανταποκρίνονται σε χειρουργική επέμβαση και ακτινοβολία.